Mar 16, 2017
"ALAALA" ni Kristine Lopez
Magsimula muna tayo sa umpisa
Umpisa kung saan tayo unang nagkakakilala
Umpisa na ang hirap limutin ng mga alaala
Mga alaalang kayganda
Mga alaalang kaysigla
Ang matagal na pagsasama
Lahat y nauwi sa wala...
Kaya eto na... Eto na ang istorya nating dalawa...
Naalala ko noong mga panahon na tayo ay masaya
Mga panahon na inaasam na tayo'y hanggang pagtanda
Mga panahon na tayo ay laging magkasama
Mga panahon na ayaw mawala ang isa't-isa
Mga panahon na ayaw ng magkalayo pa...
Lahat ng `yun, naaalala mo pa ba?
Sguro hindi na, kasi sa iba ka na masaya
Iba na yung dahilan ng iyong pagtawa
Iba na yung sayo'y nagpapasaya
Lahat sayo'y nag-iba na
Nag-iba yun simula noong umalis ka
Umalis ka para maghanap ng iba...
Pero dahil sa tanga ako
Kumapit pa rin ako
At umasa pang may "TAYO"
Araw-araw na umaasa
Araw-araw na nagsusumamo
Araw-araw at walang patid
Pero dahil sa tanga ako `di ko nabatid
`Di ko na sobra na at masakit na
Ang tanga ko kasi martir ako
Ang tanga ko kasi kahit binabalewala mo tuloy pa rin ako
Ang tanga ko kasi di ko kayang mawala yung mahal ko
MAHAL KO NA MAY MAHAL NG IBA
MAHAL KO NA MAY IBA NG NAGPAPASAYA
MAHAL KO NA PINAGKATIWALAAN KONG MAY PAG-ASA PA...
Pero wala na talaga...
Wala na talaga kaya kailangan kong bitawan na...
Wala na talaga kaya kailangan kong palayain na
Kaya ngayon, pangako
Di na ako muling magsusumamo
At patuloy ng lalayo
Lalayo at di na muling malulumbay
Dahil sa mga pangarap na binuo natin ng sabay
SALAMAT SA MGA ALAALA
SALAMAT SA PAGSASAMA
SALAMAT SA PAGBIBIGAY SAYA
SALAMAT SA RELASYON NA BINUO NATIN NG MAGKASAMA
Sa relasyon na binuo nating dalawa
At salamat dahil nalaman ko ang depinisyon ng MAHAL KITA
MAHAL KITA KAYA HAHAYAAN KITA KUNG SAAN KA MASAYA
MAHAL KITA KAYA PINAPALAYA KITA
M-ahal kita
A-ko at ikaw sana subalit
H-ahayaan kita dahil
A-ng sakit-sakit na...
L-umayo na tayo sa isa't-isa
K-asi di na maaayos pa
I-tong relasyon na dating masaya
T-igilan na ang ilusyon
A-ko at ikaw ay parte nalang ng kahapon
Ang lahat ng saya noon
Ay parte nalan ng kahapon
At ang kalungkutan ngayon
Ay simbolo na dapat tayo ay umahon.
No comments:
Post a Comment